بازار آهن مشهد در سال جدید با تغییراتی در قیمت‌ها و مشکلات فنی مواجه است. افزایش قیمت‌ها در مقاطع مختلف مانند میلگرد و تیرآهن، به‌ویژه به دنبال افزایش نرخ ارز و تحولات جهانی در بازارهای مواد اولیه، به وضوح قابل مشاهده است. با این حال، علیرغم افزایش قیمت‌ها، تقاضا همچنان راکد است و تولیدکنندگان با موانع فنی متعددی دست و پنجه نرم می‌کنند که نیازمند توجه فوری و تصمیم‌گیری‌های استراتژیک برای حل آن‌هاست.

محمد عادل، رئیس اتحادیه آهن‌فروشان مشهد، با اشاره به اینکه تغییرات قیمت در بازار آهن مشهد به وضوح قابل مشاهده است، اظهار داشت: میلگرد در این بازار تقریباً دو درصد افزایش قیمت داشته است و تیرآهن نیز حدود ۵ تا ۶ درصد گران‌تر شده است. این افزایش قیمت‌ها به دلیل رشد نرخ ارز و تأثیر آن بر هزینه‌های تولید و واردات مواد اولیه است. اما نکته قابل توجه این است که این افزایش قیمت‌ها هنوز تأثیر زیادی بر تقاضا نداشته است و بازار در حال حاضر همچنان راکد باقی مانده است.

وی افزود: یکی از اصلی‌ترین مشکلاتی که بازار آهن مشهد با آن روبه‌روست، موانع فنی در فرآیند تولید است. تولیدکنندگان به دلیل ضعف تکنولوژی، مشکلات در تأمین مواد اولیه و کمبود زیرساخت‌های مناسب، با مشکلات زیادی مواجه هستند. این مسائل فنی موجب شده که تولید به‌طور مداوم با تأخیر و در برخی موارد با کاهش کیفیت مواجه شود.

عادل ادامه داد: این مشکلات از آنجا ناشی می‌شود که طی سال‌های گذشته کمتر به آن‌ها توجه شده و حالا به نقطه بحرانی رسیده است. تولیدکنندگان به‌ویژه در بخش‌های پایین‌دستی و کارخانه‌های کوچک‌تر نمی‌توانند به‌طور مستمر و با کیفیت بالا تولید کنند، که این امر باعث اختلال در عرضه و تقاضا در بازار شده است.

به گفته وی، در شرایط کنونی، تورم و نوسانات نرخ ارز نیز به مشکلات موجود در بازار دامن زده است. افزایش نرخ ارز باعث افزایش هزینه‌های تولید و واردات مواد اولیه می‌شود، که در نهایت به افزایش قیمت‌ها در بازار آهن مشهد منجر شده است. با این حال، از آنجایی که مشکلات فنی و زیرساختی در اولویت قرار دارند، باید راهکارهایی برای بهبود وضعیت فنی تولید در نظر گرفته شود، تا در بلندمدت، تولید به‌طور پایدار و با هزینه مناسب ادامه یابد.

این فعال بازار آهن بیان کرد: اگرچه در کوتاه‌مدت افزایش قیمت‌ها و نوسانات بازار وجود دارد، اما چشم‌انداز بلندمدت بازار آهن مشهد بستگی زیادی به رفع موانع فنی و بهبود زیرساخت‌ها دارد. اگر تولیدکنندگان بتوانند به مشکلات فنی رسیدگی کنند و کیفیت تولید را بهبود بخشند، می‌توان امیدوار بود که تقاضا و عرضه در بازار به تعادل برسد. در غیر این صورت، ممکن است مشکلات اقتصادی و فنی ادامه پیدا کند و بر کیفیت و ظرفیت تولید در سال‌های آینده تأثیر منفی بگذارد/فولادبان

این مطلب را به اشتراک بگذارید