علیرضا کاویان مهر با اشاره به چالشهای فعلی صنعت فولاد، اظهارداشت: امروزه کشورهای برتر تولیدکننده فولاد به دنبال تولید محصولات کیفی و با ارزش افزوده بالا هستند. بر همین اساس، ایران باید از خام فروشی و نیمه خام فروشی به این سمت و سو حرکت کند، چرا که ارزش افزوده بالاتری به دنبال خواهد داشت. در این زمینه باید ابتدا به تامین زیرساختهای مورد نیاز به ویژه تامین آب، برق، گاز و جادههای دسترسی پرداخت.
وی گفت: عدم تامین زیرساختها از چالشهای اصلی این حوزه است که میتواند دستیابی به هدف ۵۵ میلیون تنی فولاد در افق چشم انداز ۱۴۰۴ را با مشکل مواجه کند. در واقع، مشکلات و محدودیت گاز و برق در واحدهای فولادی و نوردی بسیار زیاد است.
به گفته این تحلیلگر فولادی، در این زمینه هرچند تابع شرایط کشور و تامین نیاز بخش خانگی به عنوان یک اولویت هستیم اما میتوان با برنامههایی مانند نوبت بندی برای صنایع و شرکتها، موجبات برنامه ریزی بهتر برای مواجهه با این چالش را فراهم کرد.
کاویان مهر تصریح کرد: مساله ديگر درک درست شرايط فعلي بازار زنجيره فولاد است که مدتی است به دنبال رکود جهاني، جنگ روسيه و اوکراين و سياستهاي بازيگران اصلي مثل چين، روند نزولي داشته و با يک رکود نسبي مواجه است، بنابراین در این راستا، باید هماهنگي بيشتر بین سياست گذاران و فعالان زنجيره توليد فولاد در اين شرايط برقرار شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: جلوگيري از واردات محصولات فولادي، حمايت در جهت صادرات محصولات نهايي و برقراري تعادل در تنظيم مجدد قيمتها از سنگ آهن و کنسانتره در بالادست تا انتهاي زنجيره بر اساس نسبتهاي منطقي و کارشناسي شده از مواردي است که باید مورد توجه قرار بگیرد تا منافع همه فعالان زنجيره را از توليد کننده تا مصرف کننده نهايي ایجاد شود/فولادبان
این مطلب را به اشتراک بگذارید